کارشناسی ارشد 1399
پدیدآور: مومنه عربی استاد راهنما: سیده‌فاطمه هاشمی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، مجتمع دانشگاهی ولیعصر (عج) – دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی آموزه‌های برگرفته از زیارت اربعین با محوریت امام‌شناسی و شیعه‌شناسی می‌پردازد. در این راستا نقل مشهور زیارت اربعین به روایت صفوان بن مهران جمّال از امام صادق که از نظر سندی معروف‌تر است و مورد اعتماد سید بن طاووس و بسیاری دیگر از علماء متقدم و متأخر شیعی می‌باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. زیارت اربعین در حقیقت بیان شهادت و اعتراف در پیشگاه خداوند در محضر حسینی ، نسبت به مقام و شئونات امام حسین و بلکه سایر ائمه معصوم است و این زیارتنامه در واقع نوعی تجدید عهد با فرامین الهی و قرآن کریم و نیز آرمان‌های جهاد مقدس و هدف متعالی عاشورای سیدالشهدا است. زائر زیارت اربعین با اعلام آمادگی برای جان‌فشانی در مسیر پاک و حق آن حضرت به ابراز تولّی و وفاداری نسبت به ساحت ایشان و مرام آن حضرت و نیز ابراز برائت نسبت به قاتلان و دشمنان ایشان می‌پردازد و از صمیم دل این باور را بر زبان می‌راند که آگاهانه مسیر حق را برگزیده و از مسیر باطل روی‌گردان است و خود را مطیع و تسلیم در تبعیت و نصرت آن حضرت و سایر حجج الهی از اولاد آن حضرت می‌داند و با اعتقاد به رجعت ائمه به انتظار انتقام از دشمنان سیدالشهداء و وارثان حقیقی در زمین می‌ماند تا تجسم حقّ و عدالت در همین دنیا جلوه‌گر شود.
