در پاسخ باید گفت همانطور که نوشتن مقاله کار سادهای نیست، انتشار مقاله هم نیاز به تحمل سختی دارد، باید وقت گذاشت و زحمت کشید. این که پژوهشگر راه ارتباطی دقیق برای انتشار اثرش را پیدا کند، خودش یکی از مراحل تولید مقاله است. مطمئناً راهکارهای قابل اتکایی برای شناسایی مجلات تقلبی وجود دارد که در ادامه پارهای از آنها برشمرده شدهاند:
📌شاید یکی از بهترین راهکارهای تشخیص مجلات قلابی مراجعه به فهرست مجلات منتشرشده توسط وزرات علوم و وزارت بهداشت باشد. این دو وزارتخانه در بازههای زمانی مشخص فهرست مجلات معتبر را به همراه آدرس سایت آنها منتشر میکنند. فهرست نشریات معتبر وزارت علوم را در این پیوند و نشریات نامعتبر را در این پیوند ببینید.
📌توجه به نشانی و دامِین مجلات و زمان ایجاد آنها همچنین توجه به آدرس مجلات که مجلات جعلی گاهی با کم و زیاد کردن یک حرف وبسایتی مشابه ایجاد میکنند؛ اعتبار سایت مجله و دامین را در www.whois.com میتوان بررسی کرد، به مالک سایت مجله توجه کنید (مثلاً مالک یک مجله آمریکایی فردی ایرانی یا هندی باشد جای شک وجود دارد)؛ سایت www.whatsmypr.net اعتبار سایتها را نشان میدهد، هرچه عددی که نشان میدهد بزرگتر باشد اعتبار سایت بیشتر است.
📌اطلاعات مندرج در سایت مجلات نظیر «تماس با ما»، «آرشیو مجلات»، «درباره نشریه» و … توجه کنیم؛
📌عدم انطباق تاریخ آرشیو با تاریخ راهاندازی مجله میتواند نشانی از مجلات قلابی باشد؛
📌بررسی مجلات به خصوص با جستجوی نام مجلات در گوگل؛ گاهی اطلاعات خوبی میتوان از این طریق راجع به مجله کسب کرد؛
📌مجلات معتبر هیچگاه به راحتی و بدون ارسال کامنت و ویرایش، مقالهای را چاپ نمیکنند پس اگر بدون قید و شرط ایمیل تبریک پذیرش مقاله و درخواست ارسال هزینه از شما شد، جای شک و تأمل وجود دارد؛
📌از زمان ارسال مقاله تا دریافت پذیرش توسط مجلات جعلی معمولاً بهطور غیرعادی کم است؛
📌ارسال ایمیل از طرف یک مجله معتبر و درخواست چاپ مقالهتان در آن مجله، برای یک مجله معتبر تردیدبرانگیز است؛
📌نبود تنوع در ملیت نویسندگان و یکنواختی ملیت اکثر نویسندگان میتواند نشان مجلات کماعتبار باشد؛
📌وجود تنوع موضوعی در مقالات مورد پذیرش توسط سایت یکی از شاخصههای آشکار شماری از مجلات تقلبی است؛
📌نبود نظم و انسجام در چاپ مقالات و خالی بودن جای تعدادی از مقالات در هر شماره هم میتواند دلیلی برای تقلبی بودن مجلات باشد.