زمینه:
علیرغم نقش بیبدیل اساتید در فرایند تعلیم و تربیت در دانشگاهها و اهمیت رعایت اخلاق از سوی آنها پژوهشهای چندانی در راستای ساخت مدلهای مفهومی اخلاق حرفهای اساتید انجام نشده است. پژوهش حاضر به بررسی وضعیت اخلاق حرفهای اساتید دانشگاهها از دیدگاه دانشجویان پرداخته است.
روش:
شیوه انجام پژوهش در بخش شناسایی شاخصها، تحلیل منطقی متن و در بخش تأیید اعتبار و مفهومسازی مجدد، جزء مطالعات پیمایشی است. جامعه مورد بررسی در این پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاههای دولتی غیرپزشکی استان قم است که از بین آنها ۳۷۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونهگیری، طبقهای تصادفی و ابزار تحقیق، پرسشنامه محققساخته مبتنی بر شاخصهای مفهومی مدل بوده است. برای تحلیل اطلاعات از ضریب آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون t و آزمون رتبهای فریدمن استفاده شده است.
یافتهها:
با تحلیل عاملی دادهها، مفهوم اخلاق حرفهای اساتید شامل سه بعد و هشت شاخص «عدالت، ضابطهمداری، اعتدال، بردباری، جوانمردی، انگیزهبخشی، تدریس اثربخش و هدایتگری علمی» به دست آمد. عامل استخراج شده، ۶۲ درصد از واریانس متغیر اخلاق حرفهای اساتید را تبیین میکند. امتیاز اساتید در تمامی شاخصها در وضعیت بالاتر از متوسط قرار دارد و بردباری اساتید، بالاترین رتبه را از نظر دانشجویان دارد.
نتیجهگیری:
این بررسی نشان داد که از نگاه دانشجویان، اساتید دانشگاهی در رعایت هشت شاخص استخراجی اخلاق حرفهای با وضعیت مطلوب فاصله دارند. لذا میتوان اذعان نمود دانشگاهها و نهادهای بالادستی آن هنوز نیازمند اقدامات مؤثرتری در ارتقای شاخصهای اخلاق حرفهای اساتید دانشگاهی هستند.