«اسلوب خطابی قرآن در امر به معروف و نهی از منکر» به کوشش: سیده اسماء صادقی یکی از جنبه های اعجاز قرآن کریم، اعجاز بیانی و وجه زبان شناختی آن است. بدان-گونه که از اسلوب های گوناگون ادبی برای تعلیم و تربیت مخاطبان استفاده کرده، در خلال این اسلوب ها بر قلب، فکر و رفتار آن ها تأثیر گذاشته است. تحقیق حاضر به بررسی اسلوب خطابی قرآن در امر به معروف و نهی از منکر می پردازد. معارف قرآنی، مباحث اعتقادی، اخلاقی و احکام شرعی را در بر می گیرد. ترتیب این سه نوع دانش نیز بسیار با معناست، یعنی در طبقه بندی آموزه های دینی و امر به آن، ابتدا عقاید مورد توجه و شناخت قرار می گیرد، پس از آن به نظام ارزشی یعنی اخلاق و اصول مربوط به آن پرداخته می شود و در نهایت نظام عملی و احکام مقرر شده از جانب خداوند حکیم بررسی می گردد. در این تحقیق با بررسی اسلوب خطابی قرآن در امر به معروف و نهی از منکر به این نتیجه رسیدیم که خداوند گاه با خطاب مستقیم به مردم و گاه با مخاطب قرار دادن پیامبر مردم را به معروفی امر و از منکری نهی می کند. در این تحقیق قرآن به سه دسته: اخلاقی، اعتقادی و احکام تقسیم شده است که بیشتر خطاب های خداوند در امر و یا نهی در مسئله اخلاقی است. کلید واژه ها: اسلوب خطاب، قرآن کریم، امر به معروف و نهی از منکر، مباحث اعتقادی، اخلاقی، احکام شرعی.
منبع: حوزه نت
