در پژوهش و مقاله نویسی به رعایت اخلاقیات تاکید بسیار زیادی شده است در حین نوشتن مقاله، ما حق نداریم حقی از کسی ضایع کنیم و در عین حال حق نداریم به کسی بیش از حقش جایگاه ببخشیم.
بیشتر اوقات علی الخصوص در مقالات فارسی، بخش تقدیر و تشکر(Acknowledgments) فراموش می شود و یا در بخش تقدیر و تشکر پایاننامه ها اسامی افرادی که واقعا مارا یاری رسانیده اند اورده نمی شود.
آیا این نشانه قدرنشناسی نیست؟ بهتر است تا وقتی قدرشناس نشده ایم خود را پژوهشگر ندانیم چون علم جهت خدمت به بشریت پایه گذاری شده است نه پایمال کننده حق دیگران…
پژوهشگر موظف است از تمام کسانی که در امر پژوهش یاریش کرده اند قدردانی کند چه سریدار شرکت باشد یا رئیس اداره ای و…
تربیت افراد تحصیلکرده با دیدگاه قدرشناسانه نه تنها جلوی فسادهای بیشماری را خواهد گرفت بلکه اینگونه افراد سعی خواهند نمود قدرشناش جامعه ای باشند که در ان پرورش یافته اند و خود را مدیون و دین دار آن ببینند.
پس استعفای وزیری بخاطر مشخص شدن سرقت ادبی در رساله دکترا در جوامع پیشرفته تعجب اور نیست و اگر روزی مقاله شما بخاطر نداشتن بخش تقدیر و تشکر از ژورنال معتبری در آنسوی دنیا ریجکت شد باز هم نباید تعجب کنید چرا که درست است نگارش این قسمت اجباری نیست ولی تاثیر بسزایی در نگرش داوران ان مجله دارد.
