مفهوم سبک زندگی از مهم‌ترین موضوعاتی است که ذهن اندیشمندان را در حوزه‌های مختلف علمی چون روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مطالعات فرهنگی، دانش سلامت، جامعه‌شناسی، پزشکی و… به خود جلب کرده است و هرکدام بر اساس رویکرد علمی خویش تعریفی برگزیده‌اند که در نگاهی کلی می‌توان آنها را به دو بخش تقسیم کرد: گروهی سبک زندگی را از مقوله رفتار و عملکرد دانسته‌اند و در تعریف آن گفته‌اند سبک زندگی مجموعه‌ای به نسبت منسجم از همه رفتارها و فعالیت‌های یک فرد معیّن در جریان زندگی روزمره است. گروهی دیگر باورها و دیدگاه‌های فکری را نیز در آن دخالت داده‌اند و در تعریف آن گفته‌اند سبک زندگی ترکیبی از صورت و معناست، رفتاری برآمده از باورها و پسندها و مبتنی بر دیدگاهی مصرّح و آگاهانه یا غیرمصرّح و نیمه‌خود آگاه است؛ اما چون رفتار اجتماعی و سبک زندگی تابع تفسیر ما از زندگی است، نمی‌توان سبک زندگی انسان‌ها را از مبانی و جهان‌بینی آنها جدا دانست. قرآن دراین‌باره فرموده است: «ای محمد، به آنها بگو مؤمن و کافر طبق طبیعت و خوی و منش خود رفتار میکند». به همین دلیل تعریف سبک به عملکرد و رفتار، در راستای رابطه سبک زندگی با مبانی و جهان‌بینی متناسب‌تر است که نقش تأثیرگذار ادیان الهی و دین مبین اسلام در مقوله سبک زندگی جلوه خاصی می‌یابد و مفهوم سبک زندگی اسلامی متجلی می‌گردد. در قرآن کریم واژگان گوناگونی همانند «داُب»، «حَیوٰ‌ةً طَیِّبَةً»، «خُلُق»، «عمل صالح»، «شاکله» و «سُنَن» به نوعی مرتبط با مفهوم سبک زندگی می‌باشد که جهت مثبت آن یعنی زیستن پاک در سوره نحل و در زندگی واقعی بر اساس اجابت دعوت خدا و پیامبر در صوره انفال بیان شده است.
بررشی از کتاب اوقات فراغت براساس آموزه های قرآن و اهل بیت(ع) – از مجموعه کتابهای سبک زندگی
